Mus - Reguły gry

Mus to jedna z najbardziej kultowych hiszpańskich gier karcianych. Jej wyjątkowy urok i unikalne zasady sprawiają, że każda gra jest wciągającym doświadczeniem.

Cel gry

Celem jestwygranie ośmiu amarrakos (40 kamieni) w jednej lub kilku partiach. Można również grać do sześciu amarrakos (30 kamieni).

Talia kart

Gra sięhiszpańską talią z 40 kartami.

Liczba graczy

Można w nią grać indywidualnie, jeżeli jest dwóch graczy, bądź też z większą ilością osób, po mecze z maksymalnie sześcioma graczami. Można w nią również graćw składzie czterech lub sześciu osób, tworząc dwie drużyny po dwóch lub trzech graczy. Najpopularniejszą opcją jest czterech graczy rywalizujących ze sobą w parach, i to ten wariant omówimy.

Kolejność i wartość kart

Kolejność kart, od najwyższej do najniższej, jest następująca: król lub trójka, jeździec, walet, siódemka, szóstka, piątka, czwórka i dwójka lub as. W Mus nie wyróżnia się żaden kolor, ani nie ma atu.

Wartość kart jest następująca: król, trójka, jeździec i walet mają po 10 punktów; pozostałe karty mają swoją wartość nominalną, z wyjątkiem dwójki i asa, które są warte 1 punkt. Króle mają tą samą wartość, co trójki, a dwójki są równe asom, co odpowiada grze z 8 królami i 8 asami. Można też grać tylko z 4 królami i 4 asami, zachowując w tym przypadku naturalne wartości trójek i dwójek.

Rozdawanie kart

Każdy gracz wybiera losowo jedną kartę. Osoby z kartami o najwyższej wartości zmierzą się z graczami, którzy wylosowali karty o najniższej wartości. Gracz z najwyższą kartą staje się graczem "pierwszej ręki", a jego partner siada naprzeciwko.

Gracz po lewej stronie "pierwszej ręki" tasuje karty i daje je graczowi po lewej stronie do przełożenia. Przy przekładaniu nie można zostawić mniej niż 3 karty w żadnej części. Następnie rozdaje się po cztery karty każdemu graczowi, zaczynając od gracza "pierwszej ręki", w kierunku od prawej do lewej.

Po rozdaniu wszystkich czterech kart każdy gracz przegląda je, aby ocenić swoje szanse. Gracz "pierwszej ręki" rozpoczyna grę i może odmówić odrzucenia, używając swoich czterech kart początkowych i mówiąc "Nie ma musu". Albo może starać się poprawić swoją rękę, odrzucając karty i mówiąc "Mus".

Każdy gracz, kiedy nadejdzie jego kolejka, musi powiedzieć, czy chce odrzucić karty, czy nie. Jeśli jednak gracz ogłosi "Nie ma musu", nikt nie może odrzucić kart, a gracz "pierwszej ręki" zacznie grać w sposób, który zostanie wyjaśniony później.

W pierwszym rozdaniu każdej gry, zamiast oznajmić "Mus", zainteresowany gracz może wziąć talię i umieścić ją po swojej prawej stronie. Jeśli wszyscy gracze nadal grają bez przerwania "Musu", ten, kto był graczem "pierwszej ręki", przejmuje rolę rozdającego, rozdając karty, które zostały wcześniej odrzucone. Gra rozpoczyna się od nowego gracza "pierwszej ręki" , którym jest ten, kto przerwał "Mus".

Jeśli w pierwszym rozdaniu w każdej częściowej rundzie rozdający przypadkowo pokaże kartę, następuje wymuszony „widziany mus”, a którykolwiek z graczy może "się obsłużyć" bez odrzucania.

Partia gry kończy się, gdy zagrano wszystkie zagrania. Ostatecznie wszyscy gracze muszą pokazać swoje karty, aby uniknąć wątpliwości co do odrzuconych par i "juegos", przyznając punkty za "dejes". Pełna gra kończy się, gdy po wymaganych partiach dana para osiągnie lub przekroczy 40 kamieni lub 8 amarrakos. Może również zakończyć się bez konieczności punktacji, jeśli jakiś gracz zaakceptuje Ordago, po czym wszystkie karty zostaną ujawnione, aby wyłonić zwycięzcę.

Uwaga: Jeśli ktoś zrobi duży zakład, który przekracza 40 kamieni lub 8 amarrakos, a inny gracz go zaakceptuje, gra nie zostanie rozstrzygnięta od razu i musi być kontynuowana aż do jej zakończenia. Pełny mecz w Mus składa się z 3 pełnych gier i wygrywa para, która jako pierwsza wygra 3 pełne gry po 8 amarrakos.

Zagrania w Mus

Każdy uczestnik, używając swoich czterech kart, ma możliwość tworzenia następujących kombinacji:

• Grande: Polega na posiadaniu jak najwyższych kart, według wartości.
• Chica: Odwrotne zagranie, w którym chodzi o jak najniższe karty.
• Pary: Dwie lub więcej kart tej samej wartości.
• Para: Tworzona przez tylko 2 identyczne karty.
• Średnie: Tworzona przez 3 identyczne karty.
• Dublet: Tworzona przez dwie różne pary.
• Juego: Następuje wtedy, gdy suma wartości czterech kart w ręce wynosi 31 lub więcej, przy czym najlepsze juego ma wartość 31, drugie w kolejności 32, następnie 40, po czym spada do 37, 36, 35, 34 i w końcu 33, które jest najgorszym wartościowo juego. Wygrywa ten, kto ma najlepsze juego. Jeśli nikt nie ma Juego, tzn. jeśli suma kart w ręku każdego z graczy jest mniejsza niż 31, gra toczy się o to, kto ma najlepszy punkt. Najlepszy punkt to 30 i po kolei spada do 4, która jest najgorszym punktem.

Odrzucanie kart

Jeśli wszyscy powiedzą "Mus", każdy gracz odrzuca karty w swojej kolejce, a ten, kto rozdaje, rozdaje każdemu karty, o które się poprosi, które mogą stanowić do 4 kart danego gracza. Rozpoczyna gracz "pierwszej ręki" , kładąc na stole swoje zakryte karty. Ten proces odrzucania można powtórzyć tyle razy, ile chcą gracze, pod warunkiem że wszyscy są zgodni.

Kiedy karty w talii kończą się i nie można ukończyć rozdania, wszystkie odrzucone karty są zbierane i tasowane, z wyjątkiem sytuacji, gdy musi jeszcze zagrać jeden gracz, w którym to przypadku jego odrzucone karty zostają oddzielone, a reszta odrzuconych jest zbierana i rozdawana ponownie.

Ogłaszanie poszczególnych zagrań

W Mus celem nie jest wygrywanie lew, ale przekonanie rywali, że ma się najlepsze karty na ręce. Chociaż czasami udaje się, że jest odwrotnie, aby zaskoczyć innych silniejszą ręką.

Gracz "pierwszej ręki" jako pierwszy deklaruje, czy chce spasować, envidować (postawić dwa kamienie), czy podwyższyć zakład. Kolejni gracze, według swojej kolejki, muszą następnie zadeklarować, czy chcą spasować, zaakceptować zakład, czy podbić go.

Gracz "pierwszej ręki" ogłosi zagrania w następującej kolejności: Grande, Chica, Pary, Juego tak lub Juego nie). W Parach zgłoszenia rozpoczynają się, jeśli co najmniej jeden gracz z każdej drużyny ma parę. To samo dotyczy Juego – każdy gracz deklaruje , czy ma, lub nie ma Juego. Jeśli żaden z graczy nie ma Juego, gracze mogą przejść do zakładów o najlepszy Punkt.

Gracz może spasować i nie zostać usunięty z gry, dopóki żaden z poprzednich graczy nie postawił zakładu, i może ponownie wkroczyć do gry w swojej następnej kolejce, przyjmując lub zwiększając poprzednie stawki. Jeśli jednak ktoś zadeklaruje swój zakład, gracz, który spasuje, zostaje wyeliminowany z danej rundy.

Słownictwo używane w grze

• Mus: Gdy dany gracz deklaruje „Mus”, chce odrzucić jedną lub więcej ze swoich kart.
• Pasowanie: Gdy gracz nie chce stawiać zakładu albo gdy się chce wstrzymać, dopóki nie zobaczy, co robią inni gracze.
• Envido: To zakład o 2 kamienie.
• I ja (envido): Odpowiedź na zakład, stawiając 2 kolejne kamienie.
• I ja (re-envido): Odpowiedź na zakład, stawiając podwójną stawkę.
• Quiero (chcę): Gdy się akceptuje zakład innego gracza.
• No quiero (nie chcę): Gdy się odrzuca zakład innego gracza.
• Ordago: Gdy się stawia wszystkie kamienie lub amarrakos za jednym razem – to oznaczy, że wygramy lub przegramy wszystkie 8 amarrakos.
• Deje albo No: Tak mówi się na kamień, który bierze dany gracz, jeśli nikt inny nie akceptuje jego zakładu.
• Kamień: To jakikolwiek mały przedmiot, który może posłużyć do punktacji, np. fasolki, kulki, kamyki, monety, itp.
• Amarrako: Reprezentuje wartość 5 kamieni.

Punktacja

Ponieważ każda para graczy rozgrywa swoją grę razem, wynik jest wspólny dla obydwu graczy, więc zazwyczaj obaj liczą punkty: jeden za pomocą kamieni, a drugi za pomocą amarrakos.

Na początku gry na środku stołu umieszcza się spodek, na którym znajdują się kamienie niezbędne do rozegrania partii. Kwoty stawiane za każde zagranie są najpierw zachowywane w pamięci, po czym notuje się je na końcu każdej rundy. Dejes afirmatywne i negatywne są notowane od razu.

Pod koniec każdej częściowej gry gracze głośno liczą, ile kamieni biorą i z jakiego powodu. Biorą tyle kamieni, ile zdobyli punktów w danej rundzie, oni sami lu ich koledzy z drużyny, kładąc je przed sobą, tak żeby wszyscy gracze widzieli, kto ma ile kamieni.

Gdy gracz, który liczy punkty w kamieniach, uzbiera pięć, mówi: “jeden amarrako”, a jego partner bierze jeden kamień, odkładając pozostałe cztery na spodek.

Kiedy na koniec rundy dana drużyna osiągnie lub przekroczy 35 kamieni, jeden z nich musi powiedzieć: „Adentro”, po czym wszystkie amarrakos są kładzione na środek stołu. Ma to na celu ostrzec przeciwników, że ta para wkrótce wygra całą grę.

Wartość każdego zagrania, według kolejności, w jakiej mają być podliczane, jest następująca:

Gdy danej drużynie brakuje bardzo niewielu kamieni do zakończenia całej gry, należy zwrócić szczególną uwagę na robione zakłady lub "Ordago" i pamiętać, że najpierw zbiera się "No" lub "Deje", przy czym kamienie każdego gracza zbiera się we wskazanej kolejności. Para graczy, która pierwsza zdobędzie 8 amarrakos lub 40 kamieni, wygrywa.

Proces zdobywania punktów za zagrania opiera się na następujących zasadach:

1. Grande oraz Chica: Jeśli wszyscy gracze spasują i nikt nie zapowiedzial zakładu, na koniec rundy gracz, który ma najlepsze zagranie w Grande otrzyma kamień, a gracz, który ma najlepsze zagranie w Chica otrzyma kolejny kamień. Jeśli jednak któryś gracz zpostawił zakład, ale nikt go nie zaakceptował, natychmiast otrzyma kamień jako "Deje" albo "No", i przyjmuje się, że zagranie zostało już rozliczone.
2. Pary i Juego tak: Jeśli wszyscy gracze spasują, bez żadnego zakładu, na koniec rundy gracz, który ma najlepsze zagranie, kasuje punkty za wartość tego zagrania, dodając kamienie, które należą się jego partnerowi za te zagrania. Jeśli gracz deklaruje envido i nikt nie akceptuje jego zakładu, natychmiast bierze kamień za "Deje", ale na koniec gry częściowej bierze również wartość swojej ręki plus wartość ręki partnera, nawet jeśli jego karty były gorsze od kart któregokolwiek z przeciwników.
3. Juego nie: Jeśli wszyscy spasują i nie ma zakładów, gracz z najlepszym Punktem otrzyma jeden kamień. Jeśli jakiś gracz deklaruje zakład o Punkt i nikt nie akceptuje tego zakładu, natychmiast bierze kamień za “No” albo “Deje”, po czym otrzymuje jeszcze jeden na koniec rundy, nawet jeśli jego karty były gorsze od kart któregokolwiek z przeciwników.
4. Gracz, który rezygnuje z zakładu, traci wszelkie prawa do naliczenia sobie punktów za swój ruch, nawet gdy przy ujawnianiu kart na koniec rundy, okaże się, że miał najlepsze karty. Zawsze wygrywają karty tego partnera z drużyny, który ma lepsze, nawet jeśli ten, kto postawił zakład albo Ordago, ma gorsze karty, niż przeciwnik, który je zaakceptował.
5. Gracz, który zapomniał wziąć należny mu kamień, traci prawo do tego w momencie gdy się przekłada talię po tasowaniu, aby rozpocząć rozdawanie do kolejnej rundy.

Wartość poszczególnych zagrań

• No albo Deje -> 1 kamień
• Grande en paso -> 1 kamień
• Chica en paso -> 1 kamień
• Para -> 1 kamień
• Średnie -> 2 kamienie
• Dublety -> 3 kamienie
• Juego -> 2 kamienie
• Juego 31 -> 3 kamienie
• Juego no albo Punkt -> 1 kamień